PL
EN
DE
Rady dla rodziców, których dzieci pierwszy raz przychodzą do przedszkola.
Oddziaływanie grupy sprzyja procesowi uspołecznienia dziecka, rozwijaniu jego zainteresowań i zdolności swobodnego porozumiewania się. Nie wszystkie jednak dzieci są na tyle dojrzałe,aby pójść do przedszkola, jeśli nie zostaną do tego odpowiednio przygotowane przez rodziców. Kontakty z rodzicami były dotąd jedynymi kontaktami dziecka z dorosłymi, co uzależnia je w takim stopniu, że w każdym nowym środowisku czują się bezradne i zagubione. Aby zapobiec ewentualnym urazowym przeżyciom, przed każdą nową sytuacją należy zadbać o odpowiednie przygotowanie dziecka. Najlepiej powołać się na własne przykłady, powiedzieć że gdy rodzice byli mali też chodzili do przedszkola, że wszystkie dzieci w tym wieku mają już pewne obowiązki i że aby nauczyć się pewnych rzeczy trzeba chodzić do przedszkola a później do szkoły, że rodzice chodzą do pracy a dzieci do przedszkola lub szkoły itp. Dziecko, u którego wykształciły się już mechanizmy hamowania popędów i uczuć potrafi przystosować się do przedszkola chociaż w domu może przejawiać większe niż dotychczas oznaki nerwowości i rozdrażnienia . Jest to spowodowane zbyt silnym napięciem nerwowym z którym dziecko nie może sobie poradzić i musi je w jakiś sposób rozładować.
A oto kilka podstawowych korzyści z uczęszczania dziecka do przedszkola:
- Wprowadzenie rytmu codziennego kontaktu ze środowiskiem pozadomowym.
- Stwarzanie okazji do stałych kontaktów z tą samą grupą dzieci.
- Dostarczanie doświadczeń związanych z oddziaływaniem zorganizowanej grupy takich jak: współzawodniczenie,współdziałanie,naśladowanie,pomaganie,porządkowanie zabawek, doskonalenie się w samoobsłudze.
- Rozwijanie ekspresji twórczej(plastyka, rytmika, taniec).
- Zachęcanie do samodzielności w czynnościach samoobsługowych i codziennego życia.
- Uczenie nawyków niezbędnych do nauki w szkole (orientacja przestrzenna, opanowanie podstawowych czynności w posługiwaniu się ołówkiem, rozwijanie zdolności ruchowych.
- Wdrażanie do podejmowania prostych zadania wymagających koncentracji , uwagi i wysiłku umysłowego.
Są to dodatnie strony korzystania z wychowania przedszkolnego. Czy zatem rodzice mogą poprzestać na powierzeniu przedszkolu wszystkich trosk wychowawczych ciesząc się z tego,że spadł z nich obowiązek zajmowania się dzieckiem przez dłuższą część dnia?
Nic bardziej mylnego! Dziecko może dostrzegać i odczuwać różnice między stylem wychowania domowego a przedszkolnego. Brak ścisłej współpracy rodziców z personelem może zakłócić dotychczasowe oddziaływania na rozwój dziecka. A zatem: Kontakt rodziców z personelem przedszkola jest bardzo wskazany!!!
A jak się zachować jeśli dziecko gwałtownie protestuje, gdy zostawia się je w przedszkolu ?
Jest to typowa reakcja na rozłąkę, która zwykle po kilku dniach staje się dla dziecka czymś normalnym, bo inne radości i przyjemne przeżycia wynagradzają mu brak rodziców . Są jednak dzieci,którym przedszkole nie może zastąpić rodzinnego domu i utrwala się w nich postawa odrzucająca tę formę oddziaływań wychowawczych. Te dzieci nie powinny być na siłę zostawiane w przedszkolu. Można po upływie roku spróbować jeszcze raz je zapisać . Jeśli i wówczas zależność od rodziców okaże się silniejsza niż chęć kontaktów z rówieśnikami, warto udać się do psychologa w celu zasięgnięcia jego porady.
Na podstawie literatury psychologicznej opracowała
Barbara Piotrowska
Dyrektor Przedszkola Nr 2 w Rypinie
.
